Służebność osobistą mieszkania ustanawia się wyłącznie na nieruchomości, na rzecz oznaczonych osób fizycznych (1 lub kilku). Nie jest dopuszczalne obciążenie nią udziału we współwłasności – jeżeli nieruchomość ma 2 lub więcej współwłaścicieli, wszyscy muszą złożyć oświadczenia o jej ustanowieniu. Uprawniony może korzystać z pomieszczeń i urządzeń przeznaczonych do wspólnego użytku mieszkańców budynku. Zakres i sposób wykonywania służebności należy precyzyjnie określić w umowie – w innym przypadku uwzględnia się kryterium osobistych potrzeb uprawnionego z uwzględnieniem zasad współżycia społecznego i zwyczajów miejscowych. Prawo wygasa najpóźniej ze śmiercią uprawnionego, jest niezbywalne i nie da się przenieść uprawnienia do jego wykonywania. Uprawniony może jednak przyjąć na mieszkanie małżonka i dzieci małoletnie (mogą tam pozostać po uzyskaniu pełnoletności), natomiast inne osoby tylko wtedy, gdy są przez niego utrzymywane albo potrzebne przy prowadzeniu gospodarstwa domowego.