Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa), obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków, przy czym Kodeks rodzinny i opiekuńczy zawiera ich szczegółowe wyliczenie. Wspólność majątkową można rozszerzyć w drodze umowy notarialnej zawartej w czasie trwania małżeństwa lub przed ślubem. W rezultacie prawo majątkowe zakwalifikowane w ustroju ustawowym do majątku osobistego trafia do majątku wspólnego. Ustawa przewiduje jednak kilka wyjątków, np. co do przedmiotów majątkowych, które przypadną małżonkowi z tytułu dziedziczenia, zapisu lub darowizny (ograniczenie nie obejmuje przedmiotów nabytych wcześniej w ten sposób). Zawarta umowa powoduje równoczesne przejście praw na oboje małżonków i jest podstawą wpisu własności nieruchomości w księdze wieczystej.